Tuia-(de-Chino)
Platycladus orientalis
Cupressaceae
Noms en français : Thuya de Chine, Thuya d'Orient.
Descripcioun :Li tuia se recounèisson à si ramo plato, coume de penche, au contro di ciprès. Lou gènre Platycladus se destrio di vertadié tuia dóu gènre Thuja que si grano an ges d'alo (fotò). Pòu raceja emé d'aubre un pau vièi.
Usanço :Aquest aubre èi di proun planta, de segur de trop, qu'es esta douna lou noum de "betum vegetau". Resisto forço à la secaresso ; en Chino, li boudisto ié dison "l'aubre de vido" que pòu viéure de tèms.
Port : Aubre
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Platycladus
Famiho : Cupressaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Pargue
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Platycladus orientalis (L.) Franco, 1949
Pisso-chin(-d'autouno)
Taraxacum autumnale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Nom en français : Pissenlit d'Automne.
Descripcioun :Li flour d'aquéu pisso-chin sorton dóu tèms di plueio d'autouno. Fai de rouseto de fueio contro lou sòu e qu'an touto formo. Se destrìo dis àutri pisso-chin que li bratèio de la flour coumpausado soun proun banarudo, emé un larjo bord roso o palinous (seiciounSCARIOSA ).
Usanço :Emai siegue pas lou mai coumun e peréu un pau pichot, se pòu retrouba dins l'ensalado champanello.
Port :
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 100 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Liò : Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Taraxacum autumnale Castagne, 1845
(= Taraxacum minimum, 1869 (V.Brig. ex Guss.) N.Terracc. )